Stuule
Argens heb ik ’n tic. Olde meuk en zeker wat meubels betreft. ’t Mag der best ’n betjen deurleaft uutzeen. Dat ni-je grei is mien allemaol te glad en te strak af.
De vlag mag uit
Soms mag ik met mijn dochter mee om de hondjes uit te laten in de Drunense Duinen. Als het zonnetje schijnt, is het fijn om even een bankje op te zoeken. In onze gemeente staan overal bankjes, sommige met een koperen plaatje erop.
100!
Kennen jullie de documentaire op Netflix over die plekken op de wereld, de zogenaamde ‘blue zones’, waar mensen met gemak de 100 jaar bereiken*?
Briefje van honderd
Vanaf het moment dat ik lezen kon (dankuwel, juffrouw Welmerink), was ik gefascineerd door de krant.
Vrögger
Wi-j ontkomt d’r geen van allen an: vrögger. Toen ik eigens ’n kind was, vond ik ’t prachtig öm naor, in mien ogen olde mensen te luust’n. Hele verhalen kwamen veurbi-j.
Op vakantie
n de winter denk ik al aan de zomervakantie. Net zoals we de wintervakantie meestal in de zomer plannen. Het is immers leuk om je alvast te verheugen op de reis en je weet maar nooit of je anders goede slaapplekken vindt.
Het Welsumse geelborstje
Trouwe lezers van mijn column weten dat ik regelmatig te vinden ben in het ijskoude water tegenover mijn huis.
Buren
Nachbar, neighbour, nabuur, naober… Vreemde talen hebben veel meer met elkaar gemeen dan je denkt.
Waar een klein dorp groot in kan zijn...
Noaberschap wordt vaak in verband gebracht met zorgen voor elkaar. In veel gevallen betekent het natuurlijk ook: samen iets realiseren. Zoals in Holten. Daar hebben talloze Hooltenaren zich beziggehouden met de eigen taal.
